سلام ای تنها بهونه واسه نفس کشیدن هنوزم پرمیکشه دل واسه به تو رسیدن
ریتـــم ِ خنده هایتــــــــــــ را دوستــــــــــ دارم . . .
تو بین ِ تمــــــــــــام ِ آدم هـــــــــا . . .
در این کــــــُره ی خاکی . . .
تــــــــــــــافته ی جدا بافــــته ای . . .
لبخنــــــــــــد بزن نفـــــــــــــسِ مــــــــــــن . .
میان هر نفسی که میکشم همهــــــــــــمه ای ست....
که از همه پنــــــــهان.... از تو چه پنـــــــــهان...
میان هر نفسی که میکشم تـــــــــــــو هستی که میکِشم تو را....
. که میکُشــــــــــــــی مرا...
این روزها از هر کس و هرچیز دلگیرم
حتی سراغی از تب شعرم نمی گیرم
تو می روی یک روز من هم گوشه ای تنها
ماتم سرایی دارم و آرام می میرم
مردن فقط حرف است باور کن نباشی من
با سایه، حتی با در و دیوار درگیرم
تاری به دورم می تنم هر روز غمگین تر
از زنده بودن، زندگی، از مرگ هم سیرم
این روزها سرمایه ی هر لحظه ام اشک است
با اشک های خود در این ویرانه می میرم
تو را ...
با تو بودن قصه شیرینی است به وسعت تلخی تنهایی
و داشتن تو فانوسی به روشنایی هر چه تاریکی در نداشتند
به انتظار ساحل نگاهت می نشینم و می مانم تا ابد
وتا وقتی که شبنم زلال احساست انگار غم را از وجودم بشوید
بانوی دریای من…
کاش قلب وسعت می گرفت شمع با پروانه الفت می گرفت
ایســــــتــــاده ام …
بگـــذار ســـرنوشـــت راهـــش را بـــرود … !
مـــن ،
همیــن جا ،
کنار قـــول هـایت ،
درســــت روبــروی دوســـت داشتـــنت و در عمــــق نبـــودنت ،
محـــــکم ایــستاده ام !!